Czym są strefy ruchu i strefy zamieszkania?

Obie strefy to wyznaczone obszary oznaczone odpowiednimi znakami drogowymi. Ich ustanowienie następuje decyzją zarządcy drogi. Wjazdy i wyjazdy muszą być jednoznacznie oznakowane, a obowiązujące przepisy różnią się w zależności od typu strefy.

Strefa Zamieszkania – zasady i oznakowanie

Definicja

Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym, strefa zamieszkania to obszar obejmujący drogi, na których obowiązują szczególne zasady. Wjazd i wyjazd oznaczony jest znakami D-40 i D-41.

Gdzie się ją stosuje?

Strefy zamieszkania tworzy się na osiedlach, w strefach intensywnego ruchu pieszych, aby chronić mieszkańców – w tym dzieci. Kierowcy są tam "gośćmi", a piesi mają bezwzględne pierwszeństwo.

Główne zasady obowiązujące w strefie zamieszkania

• Maksymalna prędkość: 20 km/h
• Piesi mogą poruszać się po całej szerokości jezdni
• Postój dozwolony tylko na wyznaczonych miejscach parkingowych
• Progi zwalniające mogą występować bez dodatkowego oznakowania
• Obowiązuje zasada prawej ręki na skrzyżowaniach
• Wyjazd ze strefy oznacza włączenie się do ruchu – należy ustąpić pierwszeństwa

Oznakowanie

Znak D-40 – oznacza wjazd do strefy zamieszkania
Znak D-41 – oznacza koniec strefy zamieszkania

Strefa Ruchu – co ją wyróżnia?

Dlaczego się ją tworzy?

Strefa ruchu to sposób na rozszerzenie stosowania przepisów ruchu drogowego na drogi wewnętrzne. Bez jej wyznaczenia, przepisy nie obowiązują, a interwencja służb porządkowych nie zawsze jest możliwa.

Zasady obowiązujące w strefie ruchu

• Obowiązują wszystkie przepisy ruchu drogowego, tak jak na drogach publicznych
• Możliwa jest interwencja policji lub straży miejskiej
• W strefie zabudowanej – ograniczenie prędkości do 50 km/h (chyba że oznakowanie stanowi inaczej)
• Skrzyżowania są zwykle równorzędne, chyba że znaki mówią inaczej
• Wyjazd ze strefy traktowany jest jako włączenie się do ruchu

Oznakowanie

Znak D-52 – wjazd do strefy ruchu
Znak D-53 – wyjazd z niej

Różnice między strefą ruchu a strefą zamieszkania